czochrać — ndk I, czochraćam, czochraćasz, czochraćają, czochraćaj, czochraćał, czochraćany 1. «targać, wichrzyć, burzyć, np. włosy, sierść; kudłać» Czochrać ręką czuprynę. Czochrać kudły. 2. «zwykle o zwierzętach: ocierać, trzeć ciało o coś twardego» Koń… … Słownik języka polskiego
czochrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: trzeć ciałem o coś; ocierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź czochra się o drzewo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wichrzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czochranie — ↨ czochranie się n I rzecz. od czochrać (się) … Słownik języka polskiego
kudłacić — ndk VIa, kudłacićcę, kudłacićcisz, kudłacićać, kudłacićcił, kudłacićcony «czynić kudłatym; mierzwić, targać, czochrać» Kudłacić włosy, sierść … Słownik języka polskiego
mierzwić — ndk VIa, mierzwićwię, mierzwićwisz, mierzw a. mierzwićwij, mierzwićwił, mierzwićwiony «najczęściej w odniesieniu do włosów: wprowadzać w stan nieładu; czochrać, targać, wichrzyć, burzyć» Mierzwić palcami czuprynę. Wiatr mierzwił zboże na polu.… … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
mierzwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mierzwićwię, mierzwićwi, mierzw || mierzwićwij, mierzwićwiony {{/stl 8}}– zmierzwić {{/stl 13}}{{stl 8}}VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o włosach, sierści itp.: doprowadzać do stanu nieładu; czochrać, wichrzyć, targać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwichrzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwichrzaćam, rozwichrzaća, rozwichrzaćają, rozwichrzaćany {{/stl 8}}– rozwichrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozwichrzaćrzę, rozwichrzaćrzy, rozwichrzaćrzony, częściej dk {{/stl 8}}{{stl 7}} czochrać, targać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
